Οι MOANING SILENCE δημιουργήθηκαν το 2014 από τον Χρήστο Ντούνη. Αρχές Μαΐου του 2020 κυκλοφόρησαν το νέο τους δίσκο “A waltz into darkness” με την Symmetric Records του Bob Katsionis που ανέλαβε και την παραγωγή. Το μουσικό ταξίδι των MOANING SILENCE συνεχίζεται και ο Χρήστος Ντούνης μας μιλάει για τους πιο σημαντικούς σταθμούς του ταξιδιού αυτού μέχρι τώρα.

Χρήστο καλωσόρισες. Πάμε πίσω στο 2014 όπου ξεκίνησες να δημιουργείς τους MOANING SILENCE. Γιατί τότε; ήταν κάτι που το είχες δοκιμάσει ξανά;

Καλησπέρα και ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση. Οι Moaning Silence ήταν ανέκαθεν ένα προσωπικό project. Ήταν η δική μου προσπάθεια να εκφράσω κάποιες σκέψεις και κάποια συναισθήματα μέσω της μουσικής. Βασικός πυλώνας σε ό,τι έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα είναι ο Bob Katsionis, η γνωριμία μου με τον οποίο ήταν και η αφορμή να δημιουργήσω τους Moaning Silence. Ήταν ένα τέλειο timing. Εγώ με μπόλικες ιδέες και αρκετό χρόνο, και ο Bob με όλη την εμπειρία και την καθοδήγησή του.

Ήταν εύκολο να βρεις τους κατάλληλους συνεργάτες που θα μοιράζονταν μαζί σου την ίδια ιδέα;

Δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση εξού και οι πολλές συνεχείς αλλαγές στο line up. Η αλλαγή, για μία ακόμα φορά, τραγουδίστριας, ήταν κάτι αναπόφευκτο λόγω των συνθηκών, το αποτέλεσμα ωστόσο θεωρώ πως μας δικαιώνει. Η Ελευθερία έκανε καταπληκτική δουλειά και έχει ερμηνεύσει τα κομμάτια με ένα δικό της μοναδικό τρόπο. Η προσθήκη επίσης του Χάρη και του Αντώνη, σε πλήκτρα και μπάσο αντίστοιχα, αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη μορφή της μπάντας μέχρι σήμερα.

Μουσικά που κινείστε; Ποια είναι τα σχήματα που αποτελούν την έμπνευση σας;

Θεωρώ ότι οι μπάντες που γιγάντωσαν τον ατμοσφαιρικό ήχο στα 90’s έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της μουσικής μας ταυτότητας. Αν πρέπει να αναφέρω μερικές σίγουρα οι Anathema (στο 2ο μισό της δεκαετίας), οι My Dying Bride κυρίως λόγω της ποιητικής ατμόσφαιρας, οι Tiamat, οι Theatre of Tragedy, οι τεράστιοι για μένα Lake of Tears αλλά και οι Έλληνες On Thorns I Lay. Εμένα θα με πεις πιο πολύ κολλημένο στον ήχο των προηγούμενων δεκαετιών, με τα 90’s να έχουν την τιμητική τους. Η Ελευθερία έχει πιο κλασική μουσική παιδεία, κάτι που ίσως φαίνεται και στον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύει κάποια κομμάτια. Ο Χάρης είναι fan του post ήχου ενώ ο Αντώνης είναι ο πιο progressive από όλους μας.

Πότε και ως ήταν η πρώτη σας κυκλοφορία; Αποτυπώθηκε το αποτέλεσμα έτσι όπως το είχες σκεφτεί στην αρχή;

Το 2015 κυκλοφορήσαμε τον πρώτο μας δίσκο “A world afraid of light” ενώ 2 χρόνια αργότερα, έχοντας μια αλλαγή στη θέση της τραγουδίστριας, κυκλοφορήσαμε το EP “Fragrances from Yesterdays”, έχοντας ένα πιο σαφή μουσικό προσανατολισμό.

Με τη χρονική απόσταση πλέον των 5 ετών από την κυκλοφορία του “A world afraid of light”, θεωρώ πως εκείνος ο δίσκος ήταν περισσότερο ένα μουσικό μωσαϊκό. Προσπαθήσαμε στα 45 του λεπτά να χωρέσουμε μέσα όλες μας τις ιδέες και τις επιρροές. Για μένα, ό,τι και να γίνει στο μέλλον, το “a world afraid of light” θα είναι πάντα το πιο σημαντικό κεφάλαιο, εκεί ξεκίνησαν όλα.

Πως κινήθηκε το σχήμα στο πέρασμα των χρόνων; έγιναν αλλαγές στα μέλη και ίσως και κάποιος επαναπροσδιορισμός των αρχικών πλάνων σου;

Όπως είπα είχαμε αρκετές αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας και ιδίως στο κομμάτι των γυναικείων φωνητικών. Δεν είναι ποτέ εύκολο, ειδικά όταν δεν κινείσαι επαγγελματικά στο χώρο, να βρεις τα άτομα με τα οποία θα δουλέψεις και θα φέρεις εις πέρας ένα όραμα. Αυτήν τη στιγμή θεωρώ ότι έχουμε μια ιδανική ομάδα.

Από τις εμφανίσεις που έχετε κάνει ποια είναι η αποδοχή του κόσμου για την μουσική σας;

Δυστυχώς λόγω πολλών και διαφορετικών θεμάτων, οι ζωντανές εμφανίσεις μας μέχρι σήμερα είναι ελάχιστες. Θέλω να ελπίζω πως από το ερχόμενο φθινόπωρο, να είμαστε όλοι καλά, θα είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε το υλικό μας ζωντανά. Παρά τις δυσκολίες των τελευταίων ετών, ελπίζω φέτος να τα καταφέρουμε.

Με ποιο σχήμα θα ήθελες ιδανικά να μοιραστείτε το ίδιο stage;

Με τους Lake of tears και τους On thorns I lay.

Θεωρείς ότι το live είναι ο πιο ουσιαστικός τρόπος να δει και να ακούσει ο κόσμος την μουσική σου σε σχέση με την προβολή που σου προσφέρουν τα social media;

Οι ζωντανές εμφανίσεις δημιουργούν ένα πυρήνα οπαδών, ο κόσμος που θα έρθει να σε δει γίνεται κοινωνός του οράματός σου. Η προβολή μέσω των social media από την άλλη δίνει τη δυνατότητα σε οποιονδήποτε επιθυμεί να ακούσει τη μουσική σου. Και τα 2 είναι απαραίτητα.

Πρόσφατα κυκλοφορήσατε  το νέο σας άλμπουμ “A waltz into darkness” με την  Symmetric Records του Bob Katsionis. Πώς το βιώσατε όλο αυτό; Πώς φτάσαμε στο αποτέλεσμα που έχουμε ακούσει;

Μετά το “A world afraid of light” το οποίο όπως ειπα ήταν ένα μωσαικό ήχων, έγινε μια προσπάθεια να αποκτήσουμε ένα συγκεκριμένο μουσικό προσανατολισμό. Σίγουρα, η δημιουργία “δικού σου ήχου” στις μέρες μας είναι ένα αρκετά δύσκολο εγχείρημα, μιας και υπάρχει τόση ποικλία εκεί έξω που αποκλείεται η μουσική σου να μη θυμίζει κάτι άλλο. Παρόλα αυτά, η δημιουργία μιας μουσικής ταυτότητας και ενός συγκεκριμένου προσανατολισμού, είναι εφικτή, κυρίως με την πάροδο των χρόνων. Έτσι και εμείς, σε πείσμα των καιρών, έχοντας ως βάση τον ατμοσφαιρικό ήχο των 90’s, προσπαθούμε να παρουσιάσουμε κάτι που να έχει τις βάσεις του σε εκείνη την περίοδο, να είναι όμως την ίδια στιγμή και φρέσκο, να ανταποκρίνεται στο τώρα. Η μουσική λοιπόν στο “A waltz into darkness” θεωρώ πως έχει αρχίσει να αποκτά αυτό το μουσικό προσανατολισμό που επιδειώκουμε. Κατά την ηχογράφηση των κομματιών στο studio, διαπιστώσαμε με το Bob πως είναι πιο σκληρά μουσικά, πιο doom κατά ένα τρόπο, χωρίς να χάνουν τη μελαγχολική διάθεση των προηγούμενων κυκλοφοριών. Τα αντρικά φωνητικά έχουν γίνει λίγο πιο brutal, αλλά ταυτόχρονα η γήινη και καθαρή φωνή της Ελευθερίας έρχεται και εξισορροπεί τα πράγματα. Σίγουρα λοιπόν, μπορώ να πω πως είμαστε αρκετά κοντά σε αυτό που θέλαμε να δημιουργήσουμε.

Κοιτώντας πίσω τι νομίζεις; Αυτήν τη στιγμή οι MOANING SILENCE βρίσκονται στην καλύτερη περίοδο τους; Είναι σε κατάσταση που θα σου δώσει ώθηση για ακόμα καλύτερα πράγματα στο μέλλον;

Ναι θεωρώ ότι είμαστε στην καλύτερη περίοδο, με το καλύτερο δυνατό team. Αυτήν τη στιγμή είμαστε αφοσιωμένοι στην προώθηση του νεου δίσκου, όλα τα άλλα μπορούν να περιμένουν!

Και μιας και μιλάμε για το μέλλον, ποια είναι τα άμεσα βήματα που θα κάνετε τώρα που η κατάσταση δείχνει να αποκτά την κανονική της μορφή;

Άμεσος στόχος είναι να μπορέσουμε να κάνουμε κάποιες ζωντανές εμφανίσεις, ίσως και ένα δεύτερο video προς το Σεπτέμβριο.

Χρήστο να σε ευχαριστήσουμε πολύ και ευχόμαστε να έχετε υγεία και τα πράγματα να σας έρχονται πάντα όπως τα σχεδιάζετε.

Δική μας η χαρά, ελπίζουμε να απολαύσετε το νέο μας δίσκο!

**Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε από τον Μανώλη Μ.** https://www.facebook.com/moaningsilence https://moaningsilence.bandcamp.com/releases https://www.youtube.com/channel/UCSXi2widV0NhxVBTQ-A_JYg https://www.facebook.com/symmetricrecords/ https://symmetricrecords.bandcamp.com/