Πόσο συνηθισμένο είναι να φτάσει ένα άλμπουμ φρέσκο στα αυτιά σου το οποίο αποφεύγει να κινηθεί μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο;
Τις ταμπέλες πολλοί καλλιτέχνες και συγκροτήματα τις ξορκίζουν στη προσπάθεια τους να δηλώσουν τη δική τους ταυτότητα, αλλά πόσοι καταφέρνουν στη πράξη όντως να διαθέτουν τον δικό τους χαρακτήρα μακριά από νόρμες και συγκεκριμένες τάσεις;
Σίγουρα ελάχιστοι. Και ένας από αυτούς τους ελάχιστους είναι ο Ιωάννης Δεγδέκης και οι Damnation Project του, οι οποίοι στο τέταρτο και ολόφρεσκο άλμπουμ του σχήματος καταφέρνουν να δέσουν – και κυρίως με αρμονικό τρόπο – σχεδόν όλες τις εκφάνσεις της rock μουσικής και αυτό χωρίς να νιώθεις ούτε για ένα λεπτό ότι εδώ έχουμε κάποιους που προσπαθούν απλώς να ανακατέψουν ένα μίξερ.
Όντως βέβαια το κάνουν αυτό, αλλά έχουν φροντίσει να βάλουν μέσα όλα τα σωστά υλικά και τελικά να προσφέρουν ένα άκουσμα που μπορεί άνετα να περιέχει hard στοιχεία, post rock, blues, progressive πινελιές, καθαρόαιμες ροκιές και διάφορα καλούδια του ευρύτερου rock n roll, τα οποία συνεπικουρούμενα από μια εξαιρετική παραγωγή δημιουργούν ένα άλμπουμ 12 ποικίλων συνθέσεων μεν, σε σωστή ισορροπία δε.
Τα σωστά υλικά όμως δεν φτάνουν αν ο δημιουργός δεν έχει το κατάλληλο ταλέντο και την ευαισθησία για να προσφέρει συνθέσεις όμορφες και ξεχωριστές.
Ενδεικτικά κομμάτια όπως το εναρκτήριο “Show Me” με το πανέμορφο ρεφρέν, το δυναμικό “Woman”, το αυθεντικό post rock “I Can See You”, το κιθαριστικό κατά βάση instrumental “Memories”, αλλά και όλο τελικά συνολικά το άλμπουμ, προσφέρουν ένα άκουσμα που θα αγαπήσεις αρκεί να είσαι ανοιχτόμυαλος και απλώς να αγαπάς τη rock μουσική στο σύνολο της όπως ακριβώς κάνουν οι The Damnation Project.
**Το review πραγματοποιήθηκε από τον Μανώλη Μ.**
https://m.facebook.com/TheDamnationProject
https://www.instagram.com/the_damnation_project/
https://twitter.com/thedamnationpr
https://thedamnationproject.bandcamp.com/album/4
https://youtube.com/playlist?list=OLAK5uy_mpq3ovYw0BFbQSdxuwWJagnZ61Si_uDHg
